felici portal Przedstawiam filmy oraz ważne informacje - jak zapobiegać, chronić się przed kleszczami. Wiadomo, że mamy działki, lubimy chodzić po lesie, parku, wypoczywać na łonie natury i innych wspaniałych miejscach, które daje nam matka natura, a które jednocześnie są miejscami gdzie "grasują" KLESZCZE. Mam nadzieję, że film uświadomi Wam jakie wielkie jest zagrożenie, które małe stworzonka "zabójcy" KLESZCZE mogą nam "zatruć" nasze cenne życie ;) Serdecznie zapraszam Was do obejrzenia filmów. Film 1 Proces zainfekowania kleszczowym zapaleniem mózgu. START Film 2 Zainfekowanie kleszczowym zapaleniem mózgu. START Kleszcze występują w Europie Centralnej, Wschodniej i Północnej Azji. Dorosłe osobniki mają długość 3 - 4 mm (samiczki) i 2,5 mm (samce). Każde stadium rozwojowe kleszcza, tzn. larwa, nimfa i imago (dojrzała forma) musi raz wyssać krew od kręgowca, ażeby móc się dalej rozwijać. Największa aktywność kleszczy rozpoczyna się w miesiącach maj/czerwiec i trwa do jesieni, do września/października. Wilgotne lato i łagodna zima sprzyjają rozprzestrzenianiu się kleszczy. Ochrona przed kleszczami polega przede wszystkim na właściwym ubieraniu się: noszeniu odpowiedniej odzieży w lesie zakrywającej jak największą powierzchnię ciała - obcisłe spodnie z długimi nogawkami, bluzy z długim rękawem, skarpety (mogą być nasączone substancjami odstraszającymi kleszcze), pełne obuwie (klapki i sandały są niewskazane). Po wizycie w lesie należy dokładnie obejrzeć całe ciało, a w razie ukąszenia jak najszybciej usunąć kleszcza ze skóry. Trzeba przeglądać ubranie po jego zdjęciu, ponieważ kleszcze nie przyczepiają się natychmiast do ciała. Zalecane jest stosowanie środków odstraszających kleszcze (repelenty - dostępne w każdej aptece, drogerii). Nie należy siadać pod krzakami i bezpośrednio na trawie oraz wnosić do namiotów i mieszkań świeżo skoszonej trawy, ściółki, gałęzi, itp... Klesze żywią się krwią ludzi i zwierząt. Atakując, znieczulają miejsce wkłucia, by spokojnie żerować nawet przez kilka dni. W czasie ukłucia i wysysania krwi przenoszą groźne choroby zakaźne (kleszczowe zapalenie mózgu, borelioza, tularemia, anaplazmoza, babeszjoza). Około 20% populacji kleszczy jest zakażona. Kleszczowe zapalenie mózgu jest ostrą, wirusową chorobą zakaźną ośrodkowego układu nerwowego, przenoszoną przez kleszcze. Choroba może mieć poważny przebieg i wymagać długiej hospitalizacji. Wielu pacjentów po jej przebyciu cierpi na długotrwałe zaburzenia neurologiczne. Człowiek zostaje zakażony w wyniku ukąszenia przez zainfekowanego kleszcza, lub rzadziej, po spożyciu nie pasteryzowanych produktów mlecznych pochodzących od zakażonych zwierząt gospodarskich (krów, kóz, owiec). Nie ma leczenia przyczynowego kleszczowego zapalenia mózgu. Leczy się tylko objawy wywołane wirusem. Objawy zwykle ustępują po 2-3 tygodniach i pacjent zdrowieje. Choroba może przebiegać ciężko, gdy wystąpią objawy mózgowe, móżdżkowe lub rdzeniowe, rzadko ma przebieg śmiertelny, czasem stwierdza się następstwa pochorobowe pod postacią niedowładów, depresji, zaniku mięśni lub stałych bólów głowy. Borelioza z Lyme (krętkowica kleszczowa) jest przenoszoną przez kleszcze, przewlekłą, wieloukładowa chorobą odzwierzęca, wywołaną przez krętka Borrelia burgdorferi. Charakteryzuje się występowaniem objawów skórnych, stawowych, kardiologicznych i neurologicznych. Ich różnorodność oraz podobieństwo do wielu innych schorzeń znacznie utrudnia rozpoznanie. Obraz kliniczny jest zmienny i często objawy kliniczne stadium wczesnego mogą być słabo zaznaczone albo w ogóle nie występować, a niektórzy chorzy zgłaszają się z dolegliwościami charakterystycznymi dla ostatniego okresu choroby. Zdarza się współistnienie różnych faz choroby u jednego pacjenta. Pojawienie się pierwszego stadium choroby związane jest z odpowiedzią organizmu na miejscowe rozprzestrzenianie się krętków w skórze. Objawem chorobowym tego okresu jest rumień wędrujący. Występuje on u około połowy pacjentów. Rumień wędrujący jest zmianą skórną powstającą w miejscu lub pobliżu punktu ukłucia przez kleszcza. U dorosłych najczęściej lokalizuje się na kończynach i tułowiu, u dzieci - na głowie i szyi. Początkowo jest to czerwona grudka lub plamka, która powiększa się obwodowo. Towarzyszy temu centralne przejaśnianie się zmiany i tworzenie się 1-2 cm obrączki rumieniowatej, odgraniczonej od zdrowej skóry. Początek rumienia może pozostać bezobjawowy, może towarzyszyć mu miejscowo świąd i pieczenie skóry lub objawy ogólne: męczliwość, gorączka, bóle głowy, mięśni i stawów, zaburzenia czucia i kołatanie serca. Leczony czy nie, rumień ustępuje bez śladu, rzadko przed upływem 4 tygodni. W drugiej fazie choroby charakterystyczny jest rozwój objawów skórnych oraz ostre zmiany zapalne narządów, w tym stawów, serca, ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Trzeci etap boreliozy obserwuje się zazwyczaj od roku do kilkunastu lat od zakażenia. Występują wówczas przewlekłe zmiany skórne, ciężkie zmiany zapalne stawów, a także zapalenia mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych. Nierozpoznana i nieleczona borelioza zagraża licznymi niebezpiecznymi powikłaniami. Kobietom w ciąży grozi nawet poronieniem i uszkodzeniem płodu. Profilaktyka czynna - szczepienia ochronne. Dla zapewnienia odpowiedniego zabezpieczenia niezbędne jest uodpornienie podstawowe przez podanie szczepionki. Żeby szczepionka działała pewnie i długoczasowo, pobudza się układ obronny organizmu do tworzenia ciał obronnych przez trzyetapowe szczepienie (najlepiej rozpocząć szczepienie w zimie lub wczesną wiosną). By uzyskać roczną odporność należy przyjąć dwie kolejne dawki szczepionki w odstępie 1-3 miesięcy. Później (po 9-12 miesiącach) podawane jest szczepienie przypominające, które najlepiej powtarzać co 3 lata. Szczepienie przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu jest zalecane przez Ministerstwo Zdrowia. Zdjęcia www.wikipedia.pl zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl sprzedamnadjeziorem.opx.pl