felici portal Pomówmy o innym problemie. Mamy teraz kryzys. Wielu szefów naciska na większą wydajność w pracy, grozi zwolnieniem, ograniczeniem zarobków, itp. Takie zachowania mogą powodować u podwładnych stan zniechęcenia i depresji. Jakie zachowania szefów najbardziej przyczyniają się do depresyjnego reagowania podwładnych? Podstawowymi błędami szefów, którymi wpędzają ludzi w stany depresji, jest brak szacunku, poniżanie, lekceważenie, niesprawiedliwe manipulowanie, wymuszanie, wyniosłość. Ludziom pracującym nie chodzi tylko o pieniądze, ale także o szacunek. Im człowiek jest uboższy, tym bardziej ceni sobie szacunek szefa, a gdy szacunku brakuje, tym głębiej cierpi. Kiedy szef swoim zachowaniem daje podwładnym poznać, że od niego zależy, czy będą mieli pracę i ile zarobią, czują się upokorzeni. Osoby, które mają wysokie poczucie dumy, mogą tego nie udźwignąć. Pracownicy dobrze wiedzą, że jest kryzys i godzą się na pewne ograniczenia, ale muszą być one uzgodnione we wzajemnym dialogu oraz w klimacie szacunku i podstawowej ludzkiej życzliwości. Do jakiego stopnia człowiek ma akceptować taką niesprawiedliwą sytuację? Kiedy powinien powiedzieć: dość? Każdy ma swoją miarę. Podstawowa zasada: nie wolno za otrzymywane pieniądze płacić rezygnacją z godności i szacunku do siebie. Życie jest ważniejsze od tego, co się ma – mówi Jezus. Czasami ktoś pyta mnie: „Mam szefowi powiedzieć, czy nie?”. Nigdy nic nie radzę. Mówię prosto: „Poradzę ci: «powiedz», ale to ty będziesz ponosił konsekwencje swojego zachowania?”. Amerykański styl otwartego mówienia i asertywności w wielu sytuacjach jest dwuznaczny. Można przyjąć inny styl. Można znosić cierpliwie. Psychologiczna asertywność różni się od Jezusowej. Gdy ktoś zmusza cię, by iść z nim tysiąc kroków, idź z nim i dwa tysiące – doradza Jezus (por. Mt 5, 41). Ale gdy sługa najwyższego kapłana uderzył Go w policzek, Chrystus zaprotestował. Gdy ktoś przyjmie ewangeliczny styl, może znieść wiele niesprawiedliwości. Ale nie musi tego robić. To jego wybór. Każdy ma prawo powiedzieć szefowi, co czuje i myśli, zakładając, że poniesie konsekwencje swojego wyboru. Szef bogiem nie jest. Ma tylko firmę, w której ludzie pracują, i trochę więcej pieniędzy, ale nic więcej. Ludzie wpadają w zniechęcenie, wypalenie, depresję, gdy uzależniają się od szefa, od jego pracy, pieniędzy, kaprysów, chorych ambicji czy jego erotomanii. Niedawno głośna była u nas afera „praca za seks”. Jeżeli ktoś ma trochę inicjatywy i nie boi się szukania nowej pracy, nie warto znosić stresu związanego ze złym klimatem stwarzanym przez chciwego czy nieuczciwego szefa. Da się te treści zastosować w życiu rodzinnym? W życiu rodzinnym jest dokładnie tak samo. Mąż – żona – rodzice – dzieci nie są bogami i nie mają prawa domagać się od innych takiego poddaństwa, posłuszeństwa, uległości, jakich domaga się od człowieka Bóg. Jezus mówi, że jeden jest tylko Ojciec – Ten w niebie – a my wszyscy jesteśmy braćmi. Warto, by upokarzana przez męża żona w pewnym momencie powiedziała mu otwarcie: „Ty bogiem nie jesteś i nie będziesz mnie upokarzał”. Wzajemny szacunek i wzajemna wolność to klucz do dobrych relacji narzeczeńskich, małżeńskich i rodzinnych. Nie wolno płacić rezygnacją z wolności i z szacunku do siebie za więź z partnerem. Wolność człowieka chorego na depresję jest gdzieś zawsze związana, ograniczona, zniewolona. zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl sprzedamnadjeziorem.opx.pl